هر یک از ما در زندگی اهداف بلند و کوتاه مدتی داریم و برای رسیدن به آن روش‌های متفاوتی را انتخاب می‌کنیم. معمولا برای رسیدن به هر هدفی نیاز به ممارست و پیوستگی است؛ پیوستگی در حرکت، آزمون و خطا، تمرین و…
یکی از تمرین‌های موجود برای رسیدن به هدف‌ها استفاده از مدل‌های مشابه است. مدل‌هایی که در آن نقطه‌ی آغاز، مسیریابی، استفاده از راهنما، حرکت، ممارست و در نهایت دستیابی به هدف وجود دارد. کوه‌نوردی یکی از بهترین‌های این مدل‌هاست. شما برای فتح یک قله مراحل زیادی را طی می‌کنید تا به هدف برسید.
حرکت به سمت هدف
پیش از هرچیز نیاز به اراده برای فتح است. پس از آن خود را در گروهی قرار می‌دهید که افراد آن تیم هم مانند شما همین هدف را در سر دارند. برنامه‌ریزی می‌کنید و بر اساس نوع مسیر ادوات و هرآن چیزی را که در مسیر به کار می‌آید تهیه می‌کنید. سپس در نقطه‌ای مشخص و در زمانی مشخص جمع می‌شوید تا با کمک راهنمای تیم از مسیر پیش رو آگاهی یابید.
برای رسیدن به هدف باید در نهایتِ هماهنگی با دیگر اعضای تیم باشید، چون شما یک گروه هستید. دل به مسیر و راهنما می‌سپارید و از پیچ‌وخم راه به آرامی گذر می‌کنید. گاه‌گاهی می‌نشینید و نفسی تازه می‌کنید و دوباره با انگیزه به سوی هدف قدم برمی‌دارید.
مانند همین گروه بزرگ که از جبهه‌های مختلف شمال، جنوب، شرق و غرب خود را به قله‌ی دماوند رساندند. گروه کوه‌نوردی دانشگاه شریف با حمایت اسنپ از ۱۶ تا ۱۸ مرداد مسیر بلند و پرپیچ‌وخم قله‌ی دماوند را با یکدلی طی کردند و خود را به قله رساندند. صعود به بام ایران با ۵۶۱۰ متر ارتفاع هدف ساده‌ای نیست.
بیایید مثل این گروه برای رسیدن به اهداف خود دست از تلاش برنداریم.
