روز خبرنگار یادآور ایستادگی، جسارت و امید تمام روزنامه‌نگارانی است که در دل بحران‌ها روایت می‌کنند؛ چه آنان که هنوز در تحریریه‌ها می‌نویسند، و چه آن‌هایی که مسیر دیگری در پیش گرفته‌اند اما روح روزنامه‌نگاری را همچنان با خود دارند.
امسال، همزمان با روز خبرنگار ۱۴۰۴، تصمیم گرفتیم در طرحی با عنوان «روزی‌نگار» نور را بر نگارندگان در سایه بتابانیم؛ روزنامه‌نگاران و خبرنگارانی که برخی از آن‌ها در فراز و فرود سال‌های گذشته از تحریریه دور ماندند، اما ایستادند و مسیری تازه ساختند. عنوان «روزی‌نگار» ترکیبی است از دو مسیر: روزنامه‌نگاری و ساختن روزی.
در روزهایی که میان جنگ و زندگی ایستاده‌ایم؛ روزنامه‌نگاران سرسخت‌تر از همیشه راوی حقیقت هستند. آن‌ها به هر کاری که مشغول شوند امید و تاب‌آوری را روایت خواهند کرد. ما در روابط عمومی اسنپ قصد داریم با اجرای طرح «روزی‌نگار» در کنار روزنامه‌نگارانی بایستیم که به هر دلیلی مسیر شغلی دیگری را در پیش گرفتند و امید و تاب‌آوری را از نگاه این افراد روایت کنیم.
روزنامه‌نگار با واژه زندگی می‌کند. قریب به اتفاق روزنامه‌نگاران قصه‌ی ما اما، تا اطلاع ثانوی، کمتر به کار کلمات برای نوشتن مکتوبات خبری مشغولند و زندگی را با دست‌هایشان پیش می‌برند. فرقی نمی‌کند دست‌ها به ورز دادن گِل و آب کردن پارافین شمع و شکلات مشغول باشند یا قلم به رنگ و کاغذ بسپارند، در هر حال، همان دقت و وسواسی که روزی در واژه‌آرایی مکتوبات خبری نمود می‌کرد امروز در خلق دست‌سازه‌ها پیداست. و اما همه می‌دانیم؛ روزنامه‌نگار در هر کسوتی روزنامه‌نگار است. زمزمه‌ی همیشه است: روزاروز باید نوشت، باید ساخت.
برای دیدن داستان آدم‌هایی که از تحریریه‌ها به پشت میزهای تحریر شخصی و یا کارگاه‌ها رفتند، به تماشای ویدیوی زیر می‌نشینیم.
کارگردان هنری: مهدی میرمحمدی، روزنامه‌نگار ادب و هنر
آشنایی با همراهان «روزی‌نگار»
امسال، روابط عمومی اسنپ روز خبرنگار را با طرح «روزی‌نگار» و محصولات این روزنامه‌نگارانِ حالا کارآفرین به یاد می‌آورد، محصولاتی که نشان می‌دهد هنوز شوق ساختن و روایت کردن در دل سازنده‌شان زنده است. به یاد آن‌هایی که از دیروز‌های دور تا این روز‌ها سهمی در روشن ماندن چراغ تحریریه‌ها داشتند.
