حدود ۵ سال پیش سرویس هوشمند حمل‌ونقل اسنپ در تهران کارش را شروع کرد. آن روزها همه‌چیز قدوقواره کوچک‌تری نسبت به امروز داشت. تعداد کاربران راننده و کاربران مسافر اسنپ بسیار کم بود. مسافران محدودی از این سیستم استفاده می‌کردند و اسنپ در نهایت یک روش کمکی برای تردد در سطح شهر تهران بود. با گذشت زمان عددها بزرگ‌تر شدند و اسنپ به شهرهای بیشتری راه پیدا کرد تا امروز که این سامانه در بیش از ۱۳۰شهر بزرگ و کوچک و در تمامی استان‌های ایران حضور دارد. اسنپ حالا حدود ۲میلیون سفر موفق را به خودش اختصاص داده است.
اما راه‌اندازی اسنپ و رسیدن به قدوقواره امروز قصه بلندی دارد؛ داستان پُرپیچ‌وخمی که اسنپ برای فعالیت در شهرهای مختلف ایران از سر گذرانده است؛ از مخالفت تاکسیرانی، شهرداری و انواع ارگان‌های رسمی و غیررسمی گرفته تا درگیری فیزیکی و زد و خورد با پروموترهای جذب راننده و حتی خود راننده‌ها عزیز. در این میان برخورد مسافران شهرهای مختلف هم با اسنپ متفاوت بود. برای نمونه ساکنان بعضی شهرها مثل مشهد بیشترین میزان استقبال را از اسنپ داشتند و طبق آمار تیم عملیات، مشهد رکورد بیشترین سفر در اولین روز راه‌اندازی را داشته است. با ما همراه باشید تا داستان ورود اسنپ به شهرهای مختلف را با هم مرور کنیم.
مشکلات در راه‌اندازی در هر شهر
راه‌اندازی اسنپ در هر شهری مشکلات خاص خودش را داشت. مثلا در برخی شهرها دفاتر اسنپ را پلمپ می‌کردند و اجازه تبلیغات خیابانی نمی‌دادند. شهرهایی بود که راننده‌های تاکسیرانی یا آژانس‌ها به دلیل حس رقابتی که با راننده‌های اسنپ داشتند، اجازه فعالیت نمی‌دادند و با آن‌ها درگیر می‌شدند و خیلی شهرها هم بیلبوردها را به بدترین شکل ممکن از بین می‌بردند. اما راه‌اندازی اسنپ در هر شهر داستان متفاوت خودش را دارد.
قدم اول؛ نیازسنجی
قبل از راه‌اندازی اسنپ در هر شهر ابتدا سه فاکتور زیر بررسی می‌شود:
• ضریب نفوذ اینترنت در شهر
• وضعیت حمل‌ونقل
• سایز جمعیتی
اسنپ استاندارد تعریف‌شده‌ای دارد که با بررسی تعداد آژانس‌ها و نحوه پوشش‌دهی تاکسی‌ها در هر شهر به درصد مشخصی می‌رسد. اگر این درصد پایین‌تر از حد تعریف شده تیم عملیات اسنپ باشد، یعنی آن شهر نیازمند سیستم دیگری است که فقدان موجود را جبران کند یا به عبارت دیگر، مردم آن شهر به دلیل کمبود سیستم حمل‌ونقلی در دسترس، از حضور اسنپ استقبال خواهند کرد. بنابراین تیم عملیات دست به کار راه‌اندازی اسنپ در آن شهر می‌شود.
قدم دوم؛ پیش به سوی اسنپ‌دار شدن
به محض ورود تیم عملیات در شهری که قرار است اسنپ‌دار شود، دو کار همزمان با هم پیش می‌رود:
• پخش آگهی برای جذب نیروهای دفتری
• شروع کار بازاریابی میدانی
پیشبرد همزمان این دو کار باعث می‌شود که هم تیم مربوط به انجام کارهای پشتیبانی و آموزش به رانندگان آماده به کار و در دفتر مشخصی مستقر می‌شوند و هم از راننده‌هایی که علاقه دارند به ناوگان اسنپ بپوندند، ثبت‌نام به عمل آید. بعد از این‌که مدارک دریافتی از رانندگان به دفتر تهران ارسال و تایید شد، رانندگان برای آموزش به دفتر مربوطه دعوت می‌شوند. رانندگان قبل از شروع کار در دو مرحله آموزش می‌بینند:
• زمانی که مدارک‌شان در دفتر تهران بررسی و پلیس اماکن فراجا صلاحیت‌شان را تایید کرد
•زمانی که آماده به فعالیت هستند (پیش از فعال شدن اپلیکیشن اسنپ برایشان)
اسنپ قبل از راه‌اندازی در شهرهای کوچک به ۵۰۰راننده، در شهرهای متوسط ۱۰۰۰راننده و در شهرهای بزرگ به ۱۵۰۰راننده نیاز دارد. روز قبل از راه‌اندازی با تمامی رانندگان تماس گرفته می‌شود که از فردا می‌توانند کارشان را شروع کنند.
از برخوردهای فیزیکی تا پلمپ و تعطیلی
معمولا در طول پروسه راه‌اندازی بیشترین مشکل در زمان انتقال دفتر موقت به دفتر اصلی رخ می‌دهد. برخورد شدید با پروموترهای جذب راننده، درگیری فیزیکی با نیروهای مستقر در دفتر، زد و خورد با تیم جذب و عملیات، پلمپ دفتر و هر شکل دیگری از مخالفت که فکرش را کنید از سوی پلیس راهنمایی رانندگی، تاکسیرانی و شهرداری تا به حال پیش آمده است. بدترین تجربه تیم اسنپ به شهر کرمان برمی‌گردد که دفتر به طور کامل تخریب شد. این اختلافات در اغلب شهرها به مرور برطرف می‌شود اما در بعضی شهرها هم مثل اصفهان و قم همچنان پا برجاست. به عنوان مثال ورود تاکسی‌های اینترنتی به فرودگاه بین‌المللی اصفهان هنوز هم ممنوع است و این ممنوعیت گاهی در حد کتک‌زدن راننده‌ها هم پیش می‌رود. از سوی دیگر در شهر قم هم همچنان مشکلات قبلی وجود دارد و اسنپ اجازه نصب بیلبوردهایش را ندارد.
با وجود تمام این مشکلات، اسنپ تا به امروز توانسته در اکثر شهرهای ایران به مردم عزیزمان خدمت‌رسانی کند و امیدواریم با برطرف کردن موانع بتوانیم سرویس‌دهی خود را روز به روز بهبود بخشیم.
