شیر پاستوریزه و استرلیزه طعم آنچنان متفاوتی نسبت به هم ندارند، اما فرایند آماده‌سازی آن‌ها در کارخانه با هم فرق می‌کند. این تفاوت هم ریشه در درجه دمایی دارد که هریک از این دو محصول در آن،حرارت داده می‌شوند. شیر پاستوریزه در دمای بالاتری نسبت به استرلیزه حرارت داده می‌شود و هدف این است که باکتری‌های بیماری‌زای آن کاملاً رفع شوند. شیرهای استرلیزه هم فاقد هرگونه میکروب‌اند و حرارت داده می‌شوند، اما به شیوه‌ای متفاوت و ضمناً ماندگاری بالاتری هم دارند. برای اینکه بدانید تفاوت این دو نوع شیر، دقیقاً در چیست و باید کدام مورد را خریداری کنید، با ما همراه باشید.
فهرست مطالب
شیر پاستوریزه چیست؟
برای آماده‌کردن شیر پاستوریزه، آن را در دمای تقریبی ۷۲ تا ۷۵ سانتی‌گراد برای مدت کوتاهی، حرارت می‌دهند. این فرایند برای از بین‌بردن باکتری‌ها و بیشترکردن طول ماندگاری شیر در یک بازه زمانی کوتاه انجام می‌شود. باید شیر پاستوریزه را داخل یخچال نگه دارید تا فاسد نشود.
شیر استرلیزه چیست؟
شیرهای استرلیزه در دمای بسیار بالاتری نسبت به شیرهای پاستوریزه در حدود ۱۳۵ تا ۱۵۰ سانتی‌گراد حرارت داده می‌شوند. هدف از این فرایند هم از بین‌بردن مواد بیماری‌زای احتمالی موجود در شیر است. با این درجه حرارت، تمام عوامل بیماری‌زا از بین می‌بروند و شیر برای مدتی طولانی‌تر از شیرهای پاستوریزه ماندگاری خواهد داشت.
طعم شیر پاستوریزه و استرلیزه
مزه شیرهایی که به روش پاستوریزه آماده عرضه در فروشگاه‌ها می‌شوند، معمولاً به شیر طبیعی نزدیک‌تر است. شیرهای استرلیزه تحت حرارت بالایی قرار می‌گیرند و همین موضوع تاحدی روی ترکیبات شیمیایی آن‌ها اثر می‌گذارد و طعمشان را تغییر می‌دهد.
طعم تازه شیرهای استرلیزه هم خوشایند است، اما با مزه شیر واقعی که از گاو دوشیده می‌شود، کمی فرق دارد. اگر از طعم طبیعی شیر خوشتان می‌آید و مایل هستید که آن حس مزه‌کردن طعم خامه‌ای را تجربه کنید، باید به‌سراغ شیرهای پاستوریزه بروید.
خوشبختانه، دست‌تان برای خرید شیر باز است و می‌توانید از میان محصولات متنوع و برندهای گوناگونی که در این زمینه در بازار موجودند، اقدام به خرید کنید.
مواد مغذی شیر استرلیزه و پاستوریزه
شیر پاستوریزه سرشار از مواد مغذی است. در آن، ویتامین‌های مختلف، پروتئین‌ها و کلسیم موجودند. شاید در فرایند حرارت‌دادن به شیر، کمی بعضی از ویتامین‌های آن مانند ویتامین C کاهش پیدا کنند، اما همچنان بسیار پرخاصیت است.
مواد مغذی موجود در شیرهای استرلیزه هم پرشمار و متنوع است، اما چون در دمای بالایی حرارت داده می‌شوند، برخی از ویتامین‌ها مانند B1، B6، B12 و C در آن‌ها از بین می‌رود. علت هم این است که ویتامین‌های مذکور نسبت به حرارت حساس‌اند و اگر در معرض آن قرار بگیرند، از بین می‌روند. در کل، یادتان باشد که هر دو نوع شیر حاوی مقادیر قابل توجهی ویتامین D، کلسیم و پروتئین‌اند.
ماندگاری و عمر هریک از شیرها
شیرهای پاستوریزه برای نگهداری در یخچال در مدت محدودی آماده می‌شوند. این محصولات تا نهایتاً ۵ یا ۷ روز قابل استفاده هستند؛ به‌شرطی که همیشه در یخچال باشند. اما شیر استرلیزه را می‌توان تا چند ماه در دمای اتاق نگهداری کرد؛ البته به‌شرطی که در آن باز نشده باشد.
اگر در بسته‌بندی یا بطری شیر استرلیزه را باز کنید، باید آن را مانند شیرهای پاستوریزه سریع مصرف کنید و دیگر مجاز به نگهداری آن در دمای اتاق، به‌مدت چند ماه نیستید. در واقع، پس از بازکردن بسته شیر استرلیزه، باید آن را مشابه محصولات پاستوریزه مصرف کنید.
علت دوام طولانی شیرهای استرلیزه در حرارت بالایی است که در زمان تولید به آن‌ها داده می‌شود و تمام باکتری‌های خطرناک را از بین می‌برد. برای خرید شیر به موضوع ماندگاری دقت ویژه‌ای داشته باشید و بدانید که با امکان سفارش آنلاین از اسنپ، به طیف وسیعی از محصولات مختلف دسترسی خواهید داشت.
کافی است، در بخش سوپرمارکت و با بهره‌مندی از امکان خرید از «سوپرمارکت آنلاین اطراف من»، محصولات موردنظرتان را در کمترین زمان ممکن از فروشگاه‌های اطراف سفارش بدهید. پیک اسنپ آن را درب منزل به شما تحویل خواهد داد.
فرایند تولید شیر پاستوریزه و استرلیزه
مسیر تولید محصولات پاستوریزه و استرلیزه یکسان نیست. برای آماده‌سازی شیرهای پاستوریزه، آن‌ها را در دمایی پایین‌تر از شیرهای استرلیزه اما به‌مدت کوتاهی در حدود ۱۵ تا ۲۰ ثانیه حرارت می‌دهند.
این در حالی است که شیرهای استرلیزه در دمایی بسیار بالاتر و مدت زمانی بسیار کوتاه‌تر از شیرهای پاستوریزه در معرض حرارت قرار می‌گیرند.
هضم شیر پاستوریزه و استرلیزه
شیر پاستوریزه راحت‌تر از شیر استرلیزه هضم می‌شود. دمایی که به شیر پاستوریزه حرارت داده می‌شود، برای از بین‌بردن عوامل بیماری‌زا کافی است و تغییرات چشم‌گیری در ساختار پروتئینی شیر ایجاد نمی‌کند. برای همین است که آنزیم‌های گوارشی بدن راحت‌تر می‌توانند اقدام به تجزیه پروتئین‌ها کنند.
شیر استرلیزه در دمای بسیار بالایی حرارت می‌بیند و تمام میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا را از بین می‌برد. اما این موضوع باعث تغییر ساختار شیر می‌شود و بعضی از پروتئین‌های موجود در آن را از بین می‌برد.
البته پروتئین اصلی شیر یا همان کازئین همچنان در فرایند استرلیزه‌کردن شیر هم باقی می‌ماند، اما از بین‌رفتن پروتئین‌های دیگر، هضم و گوارش را برای برخی از افراد سخت می‌کند. برای خرید لبنیات به سازگاری نوع آن با دستگاه گوارش خود دقت داشته باشید. با وجود انتخاب‌های فراوان موجود در بازار، جای نگرانی نیست و همه می‌توانند در نهایت، محصول مناسب خود را پیدا کنند.
شیر پاستوریزه بهتر است یا استرلیزه؟
شیر پاستوریزه و استرلیزه مقوی و مفیدند. در واقع، نمی‌توان گفت که کدام‌یک بهتر از دیگری است. مصرف هر دو برای بدن لازم و مفید است و باید براساس موارد زیر، درباره انتخاب و خرید تصمیم بگیرید:
- ترجیحات شخصی؛ باید ببینید که طعم کدام‌یک را بیشتر می‌پسندید.
- محدودیت‌های غذایی؛ بنا به اینکه هضم کدام نوع برایتان راحت‌تر است، مورد مناسب را مصرف کنید.
- شرایط نگهداری شیر؛ بنا به الگوی مصرف‌تان و اینکه شیرهای استرلیزه ماندگاری بالاتری دارند، درباره خرید از میان دو نوع شیر به تصمیم نهایی برسید.
این نکته را هم به یاد داشته باشید که از نظر محیط زیست، تولید محصولات استرلیزه بهتر از پاستوریزه است. دوام و ماندگاری آن‌ها بیشتر است و نیاز کمتری به استفاده از یخچال برای نگهداری و حمل‌ونقل آن‌ها وجود دارد. همین موضوع ردپای تولید کربن در فرایند آماده‌سازی آن‌ها را کم‌رنگتر می‌کند و محیط زیست را خوشحال‌تر.
این روزها، برندهای پرشمار و بسیار متنوعی شیرهای پاستوریزه و استرلیزه را روانه بازار می‌کنند. با خرید از اسنپ می‌توانید به بخش لبنیات و بعد شیر بروید و با انبوهی از انتخاب‌های گوناگون روبه‌رو شوید که از قضا در بسیاری از مواقع با تخفیف‌های جذاب و قیمت‌های مقرون‌به‌صرفه‌تر از خرید حضوری عرضه می‌شوند.
حالا شما بگویید
هم شیر پاستوریزه خاصیت دارد و مقوی است و هم شیر استرلیزه. بنا به اینکه هضم کدام مورد برایتان آسان‌تر است و طعم کدام را دوست دارید، باید دست به انتخاب بزنید. در زمان خرید و مصرف به شرایط نگهداری هر دو هم دقت کنید و ببینید که کدام مورد گزینه مناسب‌تری برای شما خواهد بود. بعضی از افراد فکر می‌کنند که شیرهای استرلیزه به واسطه وجود مواد نگهدارنده فراوان در بیرون از یخچال خراب نمی‌شوند، اما چنین چیزی درست نیست و همان‌طور که گفته شد، دلیل افزایش ماندگاری آن در حالت دربسته، حرارت بالایی است که در زمان تولید به آن داده شده است. شما طرفدار کدام نوع از شیر هستید؟ از طعم طبیعی‌تر شیرهای پاستوریزه استقبال می‌کنید که معمولاً در قالب بطری‌‌های شیر فروخته می‌شوند یا بیشتر طرفدار شیر استرلیزه هستید و آن را در پاکت‌های گالوانیزه ترجیح می‌دهید؟
